Tadeusz Różewicz – „poeta ściśniętego gardła”
Miłośnicy poezji spotkali się ponownie 23 czerwca w Saloniku literackim, by porozmawiać tym razem na temat twórczości zmarłego w kwietniu poety, dramaturga, prozaika i scenarzysty – Tadeusza Różewicza. Jest on znany przede wszystkim z wierszy opisujących w prostej formie doświadczenie wojny, naznaczony jej piętnem – poeta z pokolenia Kolumbów.
Jak stwierdziła prowadząca prelekcję pani Maria Pociask, Różewicz nie chciał być przypisywany do żadnej grupy poetyckiej, co do Kolumbów twierdził, że przecież niczego oni nie odkryli, niczego… poza koszmarem wojny. Natomiast jego twórczość dramaturgiczna, spośród której najbardziej znamy omawianą w szkole „Kartotekę”, określa się jako teatr realistyczno – poetycki. Utwór prezentuje kompozycję otwartą, rozgrywa się w umownej, symbolicznej przestrzeni, zaś nowy bohater Różewicza to postać często bez wyraźnie określonej tożsamości, bierna, nieuporządkowana wewnętrznie – może być każdym, a zarazem nikim konkretnym. Mało kto wie, że dzieła Różewicza przetłumaczono na ponad czterdzieści języków i przede wszystkim, jak ogromna jest ilość wydań jego wierszy. Po wnikliwym zapoznaniu się z twórczością i drogą literacką można dojść do wniosku, że niestety – głównie jako genialny poeta – jest bardziej znany i uwielbiany za granicą. Prowadząca zauważyła także, że nasza biblioteka jest dobrze zaopatrzona w dzieła Różewicza, zarówno te starsze, pieczołowicie wydawane, jak też nowsze, w pięknej szacie graficznej – także z tłumaczeniami w języku francuskim. Posiadamy również wydane ostatnio Rozmowy z Tadeuszem Różewiczem. Wbrew sobie, do przeczytania których szczególnie zachęcamy.