„Nie ma dzieci – są ludzie”
14 grudnia odbyło się kolejne spotkanie w Saloniku Literackim, tym razem poświęcone Januszowi Korczakowi. Prelekcję o życiu i działalności tego wybitnego lekarza pediatry, wychowawcy, publicysty i pisarza wygłosiła pani Halina Godek, wieloletni nauczyciel w Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym w Ropczycach.
Jak powiedziała prelegentka, Janusz Korczak (prawdziwe nazwisko Henryk Goldszmit) był człowiekiem wszechstronnie uzdolnionym, znał kilka języków, jest m. in. publikacji dotyczących wychowania dziecka oraz autorem bajek, takich jak Król Maciuś Pierwszy czy Kajtuś Czarodziej. Praca społeczna stała się imperatywem i przesłaniem jego życia. Swoją uwagę skupił przede wszystkim na dziecku. W 1912 roku założył w Warszawie Dom dla sierot żydowskich, który posiadał standardy opieki nad dziećmi znacząco wyprzedzające swoje czasy. Działalność sierocińca zakłócił wybuch drugiej wojny światowej. Do końca walczył o przetrwanie, wreszcie godną śmierć wychowanków. 6 sierpnia1942 roku zginął wraz ze swoimi dziećmi w obozie zagłady w Treblince. Wydany w 1918 roku esej Korczaka Jak kochać dziecko. Dziecko w rodzinie, uznany został za credo pedagogiczne, wymienił w nim autor: prawo dziecka do śmierci, prawo dziecka do dnia dzisiejszego, prawo dziecka, by było tym, czym jest. Jego nowatorskie idee i rozwiązania wychowawcze i wizjonerska koncepcja praw dziecka na stałe weszły do kanonu kultury Polski i świata. Jak powiedział Korczak „Nie wolno zostawiać świata takim, jakim jest”.